Zorg dat je suikerspiegel onder controle is, jongens, want dit gaat je teleurstelling sneller doen stijgen dan een light frisdrank die smaak belooft. Op het eerste gezicht ziet "candyfliip" eruit alsof het de goederen zou kunnen leveren. De naam zelf klinkt als iets dat op de zijkant van een strippaal geplakt zou moeten worden met glitter uit de hemel. Maar laat me je dromen nu meteen met beide voeten en een laars met stalen neuzen verpletteren: dit is niet de pagina waar je op hoopte. Nee, dit is candyfliip-met twee i's, niet twee p's. Die tweede p? Die verstopt zich ergens achter een betaalmuur, de tieten bewakend alsof het de eindbaas is van PornHub. Deze versie? Dit is het gratis OnlyFans-account en laat me je vertellen dat het net zo erotisch is als een lepel Splenda. Je dacht dat je in een suikercoma liep, maar dit is niet Willy Wonka's fabriek, het is een Whole Food - schoon, groen en pijnlijk droog.
Wat we hier hebben, heren, is een OnlyFans-pagina die zichzelf lijkt te hebben verward met Instagram. Soms is het niet eens zo goed. Als je ooit gefapped hebt op een selfie van een sportschool waar de belichting niet goed was en de pose halfbakken, gefeliciteerd, dan ben jij precies de doelgroep waar dit account voor gemaakt is. Er is geen naaktheid. Geen enkele. Nada. Niets. Je krijgt niet eens een hint van een tepel. Het dichtst dat je bij huid komt is een biceps of een heup die per ongeluk in beeld komt. Je kwam op zoek naar snoep en kreeg een verdomde boerenkool smoothie. Dit is een van die pagina's die je dwingt om jezelf af te vragen: "Ben ik een dwaas?" Want dat moet wel, er is geen andere verklaring om te blijven hangen. Er zijn geen teases, geen risqué lingeriefoto's, zelfs geen klassieke "oeps, mijn handdoek gleed uit" post. Dit is OnlyFans voor mannen die 'goedemorgen schoonheid' zeggen tegen vrouwen die nooit antwoorden.
En laat je niet misleiden door het grote aantal posts. Ja, er zijn hier meer dan duizend mediaposts. Dat klinkt misschien veelbelovend, alsof er misschien, heel misschien, een diamant begraven ligt tussen het coochie-loze puin. Maar nee, mijn vriend. Ik scrolde, ik inspecteerde, ik offerde mijn geestelijke gezondheid op en wat ik vond was een woestijn van verlangen. Een inhoudskerkhof. En op de grafsteen staat: "Hier ligt je stijve - gedood door een motiverende selfie.
DM's open, hoop niet
Oké, oké, dus misschien gaat ze niet naakt op de hoofdfeed. Misschien denk je dat je je slag kunt slaan in de DM's en wat verborgen levels kunt ontgrendelen. Ze zegt tenslotte dat ze open staat voor flirterige berichten. Dat is een groot woord. Flirterig. Het bungelt daar als een wortel aan een stokje. Het laat je denken dat ze misschien wel een tiet stuurt. Maar hier is de realiteit: in deze DM's komen voelt als een pik foto in een kerk collectemand gooien. Je wordt niet gezegend, je wordt gejaagd. Of erger nog, je krijgt een algemene "Bedankt, schat" en een herinnering om je te abonneren op de andere pagina met de tweede p. En toch is ze daar, ze post onderschriften alsof ze de Dalai Lama's OnlyFans tweelingbroer is.
Serieus, laat me je een regel voorlezen die rechtstreeks uit de feed komt: "Alles in het leven is tijdelijk - het slechte en het goede. Maar dat is wat ons leert om elk moment te waarderen." Ik zou dat op mijn kont tatoeëren als er een paar bijpassende tieten bij zaten. Maar in plaats daarvan, de bijbehorende afbeelding? Een verdomde selfie. Een foto van een recht gezicht zonder ook maar een vleugje decolleté. Alsof ze diep probeert te zijn terwijl ze in een plas staat. Als ik wil dat mijn lul gaat huilen, kijk ik wel naar een trieste film, niet naar een verdomde Pinterest quote naast een foto van iemands jukbeenderen.
De pagina komt over als een zelfhulpcursus in een woestenij zonder string. Ze post over vibraties. Over positiviteit. Over "ruimte houden voor je genezing." Het enige wat ik vasthoud is mijn zachte, teleurgestelde lul. Als dit flirten is, dan ben ik een maagdelijke boeddhistische monnik die bidt voor verlichting door de kracht van niet-naaktheid en emotionele helderheid. En hier is de kick: ze probeert het niet eens te compenseren met een enkele provocerende pose. Geen schouderuitstapjes, geen gebogen ruggen, geen camerahoeken die ook maar hinten naar zonde. Het is alsof je een stripclub binnenloopt waar alle dansers motiverende sprekers zijn in yogabroeken.
Faploos Wonderland
Dus wat blijft er over? Is er nog iets - iets - om een druppel sperma uit dit inhoudskerkhof te persen? Kijk, de pagina heeft meer dan 1000 media-uploads. Dat is veel. Dat is genoeg om een hele verdomde OnlyFans encyclopedie te vormen. Je zou denken dat iets daarbinnen een stijve zou veroorzaken. Maar nee. Geen enkele dorstlip. Niet eens een suggestieve knipoog die je een wenkbrauw doet optrekken, laat staan je stijve. Er zijn foto's van de sportschool. Yoga broeken. Rekbare outfits. Maar het voelt allemaal aan alsof het is gemaakt door iemand die de term "sexy" te agressief vindt voor haar merk. Het is het visuele equivalent van missionarisseks waarbij niemand oogcontact maakt en de lichten uit zijn.
Elke post schreeuwt "Leer me kennen!" in plaats van "Kom me neuken!". Wat, oké, geweldig-ken jezelf koningin en zo. Maar ik ben niet geabonneerd op een gratis OnlyFans om iemands dagelijkse affirmaties te leren kennen. Dit is geen TED Talk. Ik kwam voor tieten, niet voor therapie. Haar onderschriften lezen alsof ze gestolen zijn uit het droomdagboek van een tienermeisje. Dingen als "Jaag geen liefde na, word het" geplakt op een gefilterde selfie met genoeg make-up om een Kardashian te laten stikken. Er is geen rand. Geen risico. Alleen brandschone teleurstelling gehuld in crop tops en tandenknarsende glimlachen.
Zelfs als ze iets vaags post dat met borsten te maken heeft, zoals "hier is mijn kont in een legging", is het dezelfde vermoeide troep die we al sinds 2014 zien. Billen voor de spiegel. Billen op een yogamat. Billen in een houding die schreeuwt "Ik heb net drie squats gedaan en nu ben ik een godin". We zijn er geweest. Daar zijn we aan toegekomen. We zijn verder gegaan. De lat ligt nu hoger. Als ik door 1000 foto's scroll en geen enkele maakt dat ik wil uitpakken, dan ben je niet bezig met OnlyFans, dan ben je bezig met een veredeld Pinterest-bord.
De echte deur van de snoepwinkel zit achter een betaalmuur
Ik gooi haar een bot toe - ze praat echt. Ik bedoel, in een zee van spookkoninginnen die hun abonnees behandelen als een statistiekteller, springt deze echt in je inbox en zegt ze shit. Geen auto-replies. Niet die nep "hey babe" scripts die je het gevoel geven dat je tegen een chatbot met een borstimplantaat praat. Candyfliip stuurt je wel berichten.
Ze zal onzin uitkramen, een beetje flirten, misschien zelfs je naam onthouden als je geluk hebt of geil genoeg bent. Die interactie? Dat is het aas. Dat is het glimmende object dat voor je blauwbekkende wanhoop bungelt. Je zit daar, streelt je ego - misschien ook wel iets anders - en denkt: "Verdorie, ze ziet me wel zitten." Maar dan komt de wending. De oude wisseltruc. Want hoe lief het geplaag ook wordt, je wordt als een schaap recht naar het slachthuis van de betaalde pagina gedreven.
Dat is het hele punt van deze gratis bijbaan. Dit gaat niet over het opbouwen van een gemeenschap. Dit is geen organisch buurmeisje-ding. Dit is regelrechte marketing verpakt in een sportbroekje en motiverende bijschriften. Ze is het kioskmeisje in het winkelcentrum dat doet alsof ze iets om je geeft zodat ze een product in je hand kan duwen en om je creditcard kan vragen. En eerlijk? Rekwisieten. Op een bepaalde manier is het geniaal. Ze speelt het cool, houdt de sfeer luchtig en PG op de gratis feed, terwijl ze NSFW-geheimen in je DM's fluistert als, "Wil je het goede spul? Klik dan op de andere link, schat." En ja, als je doorklikt naar de betaalde pagina, is dat waar ze ophoudt met zich terughoudend op te stellen. Plotseling zijn de leggings weg, wordt de suiker kleverig en onthoudt de inhoud op welke site hij staat.
Maar laten we niet doen alsof deze gratis pagina niet gewoon een trechter is. Het is het voorspel, het cocktailuurtje waar je nipt van selfies en blauw wordt geblazen door citaten uit haar yogakalender. Het is softcore aas met een hardcore upsell. Ik bedoel, begrijp me niet verkeerd, ze doet niets illegaals of zelfs maar bijzonder verkeerd, het zijn zaken. Maar dat betekent niet dat ik hier moet zitten klappen als een getrainde zeehond terwijl ze me een wazige sportschool selfie geeft en me eraan herinnert dat "groei pijnlijk is maar het waard." Groei? Schat, het enige wat groeit is mijn woede als ik me realiseer dat ik vijf dagen diep in je feed zit en nog steeds geen tepel heb gezien.
