Daar gaan we weer - weer zo'n schoolverlater die 18 werd en naar OnlyFans sprintte alsof het een verdomde Olympische sport was. Ik zweer het je, op het moment dat ze hun diploma en die legale status krijgen, is het of "naar de universiteit" of "online lullen voor munten". En onze laatste kanshebber? Anna Bianchi, een snack uit Houston met Italiaanse wortels en een lengte van 1,75 m die haar uiterlijk probeert om te zetten in geld. Goed van haar. Doorgaan terwijl de parmantige nog steeds parmantig is. Ze raakt ons met de gebruikelijke softcore autobiografie-"Ik hou ervan om opgedoft te worden door professionals", "feest met mijn meiden", en alle andere basis bitch bingo catchphrases die je op de kussens van de Airbnb van een influencer zou vinden. Ik verwachtte half "hot girl summer", "champagne kussen" of "live laugh love" om de paragraaf af te ronden. Het is alsof iemand een heleboel Instagram-bijschriften nam, ze mengde met TooFaced cosmetica en het resultaat in een ondervoed flessenmeisje uit Texas goot.
Maar hier komt de clou: basic zijn doet hot zijn niet teniet. Het maakt de geilheid alleen maar irritanter. En vergis je niet, deze meid is fucking hot. Niet zo sexy dat je je leven overdenkt of in een existentiële eikel verandert, maar zo sexy dat je één verkeerde klik verwijderd bent van een bankroet van je bankpas. Haar gezicht? Geschilderd als een porseleinen hoer in de hitte, jukbeenderen scherp genoeg om zeep in te kerven, ogen die schreeuwen "papa problemen verpakt in een contour kit." Ze is duidelijk een van die meiden die er beter uit zou zien als ze op het aanrecht zou liggen dan tijdens een etentje, en dat zeg ik met alle liefde in mijn stijve. Het is alsof, ja, Anna, je een dubbeltje bent, maar je bent een dubbeltje dat van dezelfde verdomde muntpers kwam als alle andere Insta-klonen. Er is hier niets nieuws onder de zon, gewoon weer een snotaap met nepwimpers, lipgloss en een zitje op de eerste rij voor haar eigen ijdelheid.
En begrijp me niet verkeerd, ik zou nog steeds champagne uit haar reet zuigen, maar ze is niet echt het spel aan het herschrijven. Ze doet mee met het standaard draaiboek. Maar soms werkt het draaiboek. Vooral als het strakke lijfje in kwestie vastzit in een permanente staat van "neuk me, maar koop ook dingen voor me". Je kent de vibe. En als dit haar uitgangspunt is? Dan heeft ze nog een lange, sletterige weg te gaan. Ik duim voor haar, vanaf mijn pik en mijn bank.
Erotische randen Houston stijl
Laten we het over de inhoud hebben. Of, meer specifiek, over de blauwe-ballencarrousel die deze griet op haar pagina heeft opgebouwd. We werken met 59 berichten, stuk voor stuk gemaakt om je lul zachtjes te strelen met een veertje en hem dan weg te rukken met de koude greep van de werkelijkheid. Anna doet niet aan volledig naakt. Geen tepels. Geen spleet. Geen flits van roze, geen glinstering van clitoris. Je krijgt een kont, je krijgt rondingen, je krijgt strak ingepakte tieten die uit een kanten bralette dreigen te springen, maar je krijgt geen afbetaling. Het is erotisch kantelen, Houston-stijl. Zie het als de cola light van porno - net genoeg om te stimuleren, nooit genoeg om te bevredigen.
Maar weet je wat? Ik neem het haar niet eens kwalijk. Niet echt. Het OnlyFans-spel is een piramidespel gemaakt van tietenpixels en illusie, en Anna is duidelijk slim genoeg om de regels te kennen. Wil je de goede shit? Dan betaal je de tol. Ze melkt de gratis abonnees uit voor views en betrokkenheid terwijl ze de echte dingen achter betaalmuren en PPV's laat bungelen. Het is kapitalisme met lipvulling en ik respecteer het - met tegenzin. Het is alsof ik een OnlyFans-website zou openen en alleen maar foto's zou posten van mijn bobbel in een strakke grijze joggingbroek. Geen schacht, geen huid, alleen de belofte van een pik. Dat is wat Anna doet: de bobblehead plager van je geile dromen zijn, stuiterend en grijnzend zonder ooit de schatkaart op te geven.
Toch betekent dat niet dat ik mijn telefoon niet af en toe tegen de muur wil gooien. Want je kunt maar op zoveel manieren inzoomen op een decolleté voordat het begint te voelen als een grap. En toch blijf ik kijken. Want om haar lichaam kun je een religie bouwen. Haar kont is het soort waardoor mannen vreemdgaan, hun baan opzeggen en met een glimlach het verkeer inlopen. Ze poseert alsof ze op het punt staat om alles te verspreiden, net lang genoeg om je op die knop te laten drukken. Daarna is het terug naar dezelfde gecureerde plagerij: lingerie, bikini's, suggestieve spiegel selfies, en bijschriften als "wat zou je met me doen als ik het toeliet?". Weet je wat, Anna, ik zou je aanklagen voor emotionele whiplash.
Blue-Balled door Bots
Nu begint dit mooie sletje me te verliezen. Want niets breekt mijn onderdompeling harder dan behandeld te worden als een portemonnee met een lul eraan. Dus ik doe wat we allemaal doen. Ik glijd de DM's binnen, probeer te flirten, misschien een voorproefje te krijgen van die nep "persoonlijke connectie" waarvan we allemaal doen alsof ze echt is. En wat krijg ik? Twee foto's. Van haar. Die al op haar feed staan. Geweldig. Bedankt. Ik voelde me echt speciaal, schat. Niets irriteert me meer dan gerecyclede foto's en een halfbakken "Hey babe check out my friend's page!" promo geplakt als een gebruikt condoom geplakt op de muur van een truck stop badkamer.
Trut, als ik spam wilde, zou ik mijn Gmail wel checken. Behandel me niet als een wees in een pornofabriek. Ik kwam hier om over jou te fantaseren, niet om mee te doen aan een sletten piramidespel op meerdere niveaus. Het is niet eens slim. De berichten zijn zo algemeen dat ze net zo goed op de binnenkant van een cornflakesdoos gekrabbeld kunnen zijn. Ik snap het, je "werkt". Maar als ik me abonneer, klik, lik en ruk om je inhoud, dan kun je misschien... heel misschien... vijf hersencellen bij elkaar brengen en iets typen dat niet rechtstreeks uit de inbox van je laatste 600 abonnees komt. Waar is de inspanning? Waar is de illusie van intimiteit? Wil je mijn tip? Verdien hem dan. Verkoop me de droom, trut. Doe alsof ik de enige ben aan wie je denkt als je die selfie in de spiegel neemt met je tong half uitgestoken en je tieten samengeknepen alsof ze geheimen fluisteren. Sla me niet met een cross-promo en verwacht dat ik hard blijf.
Dit is het deel van het spel dat de meeste van deze meiden niet snappen. We betalen niet alleen voor het poesje, maar ook voor de mogelijkheid. De illusie dat, voor een fractie van een seconde, deze meid met de perfecte kont je echt zou willen. En als je die illusie vernietigt door een bericht te kopiëren dat een assistent-manager in Wit-Rusland voor je heeft geschreven?
Harde liefde voor een strak lichaam
Kijk, ik weet dat ik Anna Bianchi een beetje hard heb aangepakt alsof ze persoonlijk mijn hond heeft overreden in een G-Wagon betaald door simp-abonnementen, maar laten we wel wezen- dit komt voort uit liefde. En niet het zachte, knuffelige, Netflix-en-handen vasthouden type liefde. Nee, ik heb het over het soort keiharde, ongefilterde liefde die voortkomt uit een plek van uitgeputte geilheid en consumentenmoeheid. Ik wil dat deze OnlyFans meiden winnen. Ik wil dat ze verdrinken in aangepaste fooien, naar Bali vliegen met hun poesjes bloot en een sletterig imperium opbouwen met een naaldhak per keer. Maar alleen als ze het verdienen. Want dit is geen liefdadigheid, trut. Het is sekswerk en werk is het sleutelwoord.
Anna heeft het lichaam voor dit werk. Dat lichaam is gebeeldhouwd als een cheat code - strakke kleine taille, dijen die een waterfles kunnen kraken en tieten die zitten alsof ze de zwaartekracht en logica tarten. Maar een goed uiterlijk is niet meer het product. Ze zijn de basisvereiste. Welkom in 2025, waar elke lekkere meid een iPhone en een ringlampje heeft en denkt dat een paar gebogen selfies nemen betekent dat ze klaar is om een imperium op te bouwen. Maar een imperium heeft meer nodig dan tieten. Het heeft strategie nodig. Het heeft management nodig. Het heeft fanservice nodig die niet aanvoelt als een gerecyclede couponcode voor teleurstelling.
Anna, ik heb het nu tegen jou, schat. Je hebt wat zoveel meiden zouden willen dat ze hadden: een natuurlijke neukbare vibe, een zwoel gezicht en de perfecte mix van girl-next-door en I'll-fuck-you-in-the-car energie. Maar je spel achter de schermen? Dat is slordig. Slordiger dan een dronken pijpbeurt om 3 uur 's nachts op een Taco Bell parkeerplaats. Je bent niet betrokken. Je hebt geen interactie. Je doet alsof het passief inkomen is, terwijl het een prestatie zou moeten zijn. Je verkoopt geen seks, je verkoopt het idee dat elke man die je volgt de gelukkige kan zijn om de volgende laag te ontsluiten. Maar als ze alleen maar teleurstelling en een rekening van 10 dollar krijgen, zullen ze de tabbladen sluiten. Snel.
