Ik heb verdomme één zwakke plek als man. Eentje maar. En Eva Martinez? Die trut vond het, danste erop en liet haar handtekening achter op hoge hakken. Mijn kryptoniet? Soepele sletten met lange benen en konten die eruit zien alsof ze door Satan zijn gesneden om me van God af te leiden. Deze absolute demon in dijen is het spul van hardcore, ongefilterde fantasieën. Alleen al haar OnlyFans banner? Het is geen foto, het is een regelrechte oorlogsmisdaad tegen mijn zelfbeheersing. Daar zit ze, midden in de lucht gespleten op haar bank, eruitziend alsof de zwaartekracht het net heeft opgegeven om haar vast te houden. Die kont steekt eruit alsof hij weet dat de kamer van hem is, alsof hij een hypotheek heeft op mijn hersenen. Hij is zo perfect gevormd dat hij in een museum achter glas zou moeten staan, maar in plaats daarvan moet hij geslagen, gegrepen en geneukt worden.
Je kunt elke buiging van haar spieren zien, elke centimeter van haar zachte, neukbare rondingen. Het is kunst, maar kunst die ik wil slopen. En die benen? Lang als leugens, die zich in mijn verbeelding om me heen wikkelen en elke rationele gedachte die ik nog had, verstikken. Ik heb me nog niet eens ingeschreven en ze heeft me mijn waardigheid al afgenomen, is er met mijn ruggengraat vandoor gegaan en heeft me laten kruipen als een loopse teef. Alleen al door de banner. Meer was er niet nodig. Ze heeft het soort lichaam waar je een familielid voor zou opofferen. Ik zou mijn broer onder een bus gooien om aan de bank te kunnen ruiken waarop ze die split deed. Ze heeft een gespierde, strakke romp die zegt dat ze traint en aan yoga doet, maar ze weet nog steeds hoe ze haar kont moet laten stuiteren alsof ze in de hel aan het twerken is. De boog in haar rug? Goddelijke straf. Haar blik? Pure pornoster ondeugendheid verpakt in een kleine knipoog die zegt "je bent hier nog niet klaar voor, maar ik ga je toch ruïneren."
En dit is nog maar de banner. De intro. Het topje van de verdorven ijsberg. Stel je voor wat er onder die feed ligt. Als haar profielfoto de clou is, dan is haar inhoud de fatale klap. Eva Martinez plaagt niet, ze lokt. Ze geeft je net genoeg om je aan het lijntje te houden, om je ballen pijn te laten doen alsof ze een hartslag hebben. Haar gezicht is prachtig, maar het is haar lichaamstaal die me laat blaffen als een dolle hond. Ik wil geld naar haar gooien en haar smeken om nooit te stoppen. Want als ze die spagaat doet, als ze zich uitrekt als een demonische ballerina met vaderproblemen, dan ben ik er klaar mee. Game over. Ik trek me niet eens meer af. Ik staar alleen nog maar, zwetend, hijgend, wachtend tot ze mijn ziel tussen haar dijen verplettert. En daarna zou ik haar bedanken. Dankbaar. Beleefd. Als een echte verpeste kleine dwerg.
Flexibiliteit is een wapen en zij heeft een license to kill.
Je hoeft je niet eens voor te stellen wat er achter het gordijn zit. Geen fantasie nodig. Geen wazige gedachten om middernacht als je te lui bent om voor een abonnement te betalen. Haar abonnement? Gratis. En op de een of andere manier voelt dat crimineel. Want als je eenmaal binnen bent, gaat deze flexibele hoer los alsof het het Cirque du Slut is. Haar berichten? Niet PG. Niet tam. Oh nee. Deze teef buigt als een yoga-instructeur met nul zelfrespect en een camerafetisj. Elke foto is een dorstlip gesneden uit pure lust. Haar kont staat zo vaak in het middelpunt dat het een eigen soloalbum nodig heeft. En ik? Ik ben hard. Keihard. Dit is niet "oh ik ben een beetje opgewonden" hard. Dit is "ik sta op het punt alles te verliezen waar ik in mijn leven voor heb gewerkt om deze slet te kunnen DM-en".
Eva smeert als boter op een heet koekje. Ze buigt als regels op een studentenfeest. En als ze poseert, zweer ik bij God dat ik voel dat mijn hersenen mijn lichaam verlaten als een tekenfilmspook. Haar splits, haar beenheffingen, haar rugbuigingen - het is alsof ze je probeert te laten falen NNN in de eerste vijf seconden van het scrollen. Ik dacht altijd dat ik discipline had. Toen zag ik haar kont door een doorschijnende legging gluren terwijl ze een yogahouding aannam en ik kwam in mijn broek klaar als een groentje. En het gaat niet eens om naaktheid. Ze hoeft niet naakt te zijn. Haar lichaam doet meer met strakke kleren dan de meeste sletten naakt op handen en voeten doen. Ze kent haar hoeken. Ze weet wat ze doet. Dit is psychologische oorlogsvoering. Ze wil dat je wanhopig wordt. Ze wil dat je kwijlt. En ik? Ik speel het spel mee als een gebroken man.
Elke pose schreeuwt "neuk me tot mijn gewrichten ontploffen" en ik probeer me te herinneren hoe het leven was voordat zij mijn lul kaapte. Ik scroll door haar feed alsof het het Boek van de Openbaring is. Alleen is elk hoofdstuk haar kont in een nieuwe positie, die de grenzen van mijn tolerantie test. Ik kan haar er niet eens om haten. Deze trut heeft me aan het simpelen gekregen en ik simp niet. Ik ben de gast die andere jongens belachelijk maakt omdat ze hartenogen sturen naar OnlyFans-meisjes. En toch ben ik hier, een berichtje aan het opstellen naar haar als een verdomde loser, hopend dat ze me opmerkt. In de hoop dat ze me braaf noemt. In de hoop dat ze zich een beetje breder spreidt. De dingen die ik met deze vrouw zou doen, zouden illegaal moeten zijn in 48 staten. Geef me een kamer, een fles glijmiddel en een spiegel en ik zou me het hele weekend mentaal laten misbruiken door haar eten. Dit is geen porno. Dit is een straf. En ik wil meer.
Buig me als een van je Franse hoeren
Alsof de splits en de gratis dorstvallen nog niet genoeg waren, speelt deze verdorven godin ook nog cosplay. En als ik cosplay zeg, bedoel ik dat ze een strak kostuum aantrekt en haar billen bewapent alsof ze een eigen krachtbron hebben. Dit is geen goedkope hoer met een plastic pruik. Dit is een kronkelig, bitchy, bloedheet model dat weet wat ze waard is. Eva's kont is het evangelie. Ik zou naar de kerk gaan als ik wist dat ze voor het altaar zou wachten in een Catwoman-pakje. En luister, er is geen PPV op haar hoofdkanaal. Je hebt me gehoord. Ze melkt je niet uit voor elke tietenfoto. Ze is gul, maar alleen als je het spel goed speelt. Als je de echte smerige dingen wilt? Dan moet je naar die DM's gaan. En geloof me, ze deelt het niet zomaar aan iedereen uit.
Dit is geen drive-thru slet. Als je het luxe pakket wilt, kun je beter met haar praten. Flirt met haar. Wees een brave jongen. Ze wil een gesprek. Ze wil interactie. Je moet haar eerst vleien voordat ze je het feest laat zien. En eerlijk? Dat maakt het heter. Want als ze je eindelijk dat sappige filmpje in de DM's stuurt? Dan voelt het alsof je het verdiend hebt. Alsof ze jou heeft uitgekozen om dat natte kutje te zien dat zich over het scherm uitstrekt alsof het om aandacht vraagt. Ze is geen goedkope downloadfolder. Ze is een fantasiemachine die wil dat je ervoor werkt, dat je een beetje zweet, dat je smeekt. En neuk me, ik smeek.
Elastische koningin van mijn natste dromen
En moet ik wel blijven praten? Moet ik je nog verder overtuigen? Kijk naar haar. Kijk naar deze elastische, dij-overheersende, kontgolvende godin van de smerigheid.
Kan OnlyFans nog elastischer, nog krommer, nog heter dan Eva Martinez zijn? Ik denk het niet. Ik heb nog niemand anders zien buigen alsof ze bezeten is door een of andere seksdemon die hot yoga doet in een pornodimensie. En ze doet het niet alleen voor zichzelf. Nee, nee. Deze glibberige vixen dient de gemeenschap als een geile humanitair. Publieke masturbatie is nu een daad van dankbaarheid. Omdat ze een dienst verleent. Ze doneert haar kont aan de wetenschap. Haar flexibiliteit zou voor wereldvrede kunnen zorgen als we het aan de VN zouden laten zien. Ik zweer je dat de helft van de oorlogen in één nacht zou stoppen als de wereldleiders Eva Martinez een split zouden zien doen voor de camera.
Dit is wat er gebeurt als God een seksspeeltje maakt en het een naam geeft. We hebben verdomme het toppunt van geilheid bereikt. We zitten in het eindspel. Dit is waar de oude teksten het over hadden. Geen vuur en zwavel. Alleen deze trut achterover gebogen met haar benen boven haar hoofd, haar billen gespreid als een openbaring. En ik? Ik probeer bij te blijven. Ik zit hier in mijn kamer, lul in de hand, te draaien alsof ik in een auditie van Cirque du So-Gone-Wild zit, in een poging haar energie te evenaren. Ik draai, kreun, probeer in het juiste ritme te komen als een freak op een tantrische retraite. Mijn pik heeft striemen en ik ben nog steeds niet klaar. Dit is niet zomaar masturbatie. Dit is een wedstrijd. Een ritueel. Een opoffering. Ik breek persoonlijke records door te proberen gelijke tred te houden met deze lenige hoer en haar slow-motion spagaat van verleiding.
