Blijkbaar is Nicol Kremers beroemd. Reality TV beroemd. Je weet wel, het soort beroemdheid dat je krijgt als je drie weken lang dramatisch in een gehuurde villa zit te schreeuwen over cocktails en verraad in België en Nederland. Ze heeft waarschijnlijk meegedaan aan zo'n trashy show waar iedereen huilt of neukt of huilt terwijl ze neukt. Geef ik iets om reality-tv? Nee. Kan het me schelen dat Nicol binnenkort een lul voor de camera neemt? Absoluut. Daarom ben ik hier, gravend in de digitale achtertuin van deze vrouw als een geile wasbeer. Ik weet niet meer wat echt of nep is, maar ik weet dat mijn lul warmer wordt naarmate ik dieper scroll. Dit is mijn onderzoeksproces: open browser, zoek naam, verlies hersencellen. We zijn hier niet om een Pulitzer te winnen. We zijn hier om uit te vinden of Nicol Kremers op iets hards gaat springen en ons de show gaat geven die we allemaal stiekem willen.
Dit is geen gecureerde Netflix doc. Ik leer over haar op hetzelfde moment als jij, waardoor dit aanvoelt als een verdraaide speurtocht naar cum-waardige inhoud. Ik ga er blindelings op af en doe dit onderzoek als de wilde die ik ben. Het eerste wat me opvalt is haar gezicht. Ze is heet. Zoals, "volgde haar per ongeluk met mijn persoonlijke account" heet. Blond, gepolijst, ruikt waarschijnlijk naar Chanel en lichte giftigheid. Het soort vrouw dat weet dat ze buiten je bereik ligt en toch met je flirt voor haar ego. Terwijl ik door haar digitale voetafdruk blader, zet ik me schrap. Ga ik tieten zien? Kont? Iets wat het waard is om mijn dag voor te pauzeren? Of gewoon meer overbewerkte lifestyle BS die schreeuwt "influencer met een huidverzorgingscode"? Laten we het samen uitzoeken, want ik stop niet voordat ik tepels zie of een existentiële crisis heb. En lieverd, ik vind het allebei prima.
Instagram is tam, en mijn lul slaapt
Dus we gaan naar haar Instagram en bam-111k volgers. Dat is niet niks, maar het blaast mijn boxers ook niet omver. En wat krijgen die volgers? Niet veel, eerlijk gezegd. Ik kwam op zoek naar sletterig goud en kreeg veel te dure cocktails, halfbakken bikiniposes en zij die golf speelt alsof ze op het LPGA-circuit zit. Wie wordt er nou opgewonden van een vrouw in een yogabroek die met een golfclub aan het golfen is? Instagram zou de nieuwe Playboy moeten zijn, maar Nicol's pagina voelt aan als een bejaardentehuis met voorgeprogrammeerde filters. Ja, ze heeft een stevig gezicht, van die jukbeenderen die schreeuwen "Ik schreeuw tegen obers", maar wat heb je daaraan als er geen decolleté tegen een spiegel wordt gedrukt of stevige kontfoto's zijn om je op af te trekken?
Laat ik duidelijk zijn: er zijn bikini's. Maar dat is het soort dat je moeder op vakantie draagt. Het soort dat zegt "Ik ben lekker, maar maak me niet seksueel", alsof dat mogelijk is met tieten die zo stuiteren. Er is een foto waarop ze aan rosé nipt en naar de camera kijkt alsof ze weet dat ze beter is dan jij. En dat respecteer ik, echt waar. Maar ook - waar zijn verdomme de dorstvallen? Waar zijn de gebogen rug, het natte haar, de foto's van de gangspiegel waardoor mannen overwegen om hun vrouw te bedriegen? Instagram is bedoeld om te plagen. In plaats daarvan behandelt Nicol het als een LinkedIn met decolletés. Het is alsof ze ons de trailer van een pornofilm geeft, maar dan zonder al het gekreun en de cumshots.
Ik scrolde, ik zoomde, ik verbeterde als een geile detective, en nog steeds... niets om me op af te reageren. Gewoon weer zo'n glamshot, weer zo'n overdreven gefilterde pose in een tijdschrift die eruitziet alsof hij thuishoort in een advertentie voor een Europees wasmiddel. Begrijp me niet verkeerd, ik zou nog steeds zonnebrandcrème van elke centimeter van haar lichaam likken, maar deze pagina? Het is niet de plek om rommel te maken. Het is het soort feed dat je naar je moeder stuurt en zegt "ze is maar een publiek figuur, mam", terwijl je stijve stilletjes onder de tafel huilt. Ik kwam hier om een stijve te krijgen, niet om het gevoel te hebben dat ik op een Pinterest bord sta. Tijd om te zien of ze zichzelf verlost waar het echt telt - achter een betaalmuur.
Waar de echte Nicol komt jammeren
Eindelijk begint de echte show. Geen PG-cocktails en golfbanen meer - nu komen we ergens. Nicol zei fuck Fansly, fuck OnlyFans en ging meteen naar Fancentro alsof ze iets te bewijzen had. En misschien heeft ze dat ook wel. Misschien is ze het zat om onderschat te worden, zat om gezien te worden als een blondje van reality-tv. Dus wat doet ze? Ze opent een portaal naar haar ondeugende kleine universum waar je je zeven dagen gratis op kunt abonneren en kunt doen alsof ze je vriendin is die graag over je dag wil horen. Maar spoiler alert - na die gratis week moet je geld betalen als je haar in het echt in die tieten wilt zien knijpen.
Is dat het waard? Nou, dit is wat je krijgt: harde tepels, sletterige chats, vieze sexting en een paar goed gebogen foto's die je doen vergeten hoe triest je leven is. Het PPV-model betekent dat je extra moet betalen voor de echt sappige dingen, maar kom op - dacht je echt dat een vrouw met haar gezicht en die rondingen alles gratis zou laten zien? Dit is geen liefdadigheidsinstelling van Pornhub. Dit is het werk van Nicol en ze heeft rekeningen. Het is de digitale stripclubfantasie: je zit in de DM's en denkt dat ze van je persoonlijkheid houdt, en ze lacht zich een ongeluk.
Er is een charme aan hoe ze haar shit runt. Je krijgt dagelijkse interacties, gepersonaliseerde inhoud als je geluk hebt en genoeg vuile praat om je ballen blauw te houden en je portemonnee leeg. En laat me je vertellen dat dit kreng weet hoe ze een camera moet bedienen. Ze heeft zo'n grijns, zo'n grijns die zegt dat ze precies weet hoeveel lullen er hard zijn door haar toedoen. Ze weet wat dat strakke shirtje doet. Ze weet hoe je ogen de ronding van haar taille volgen, de dip van haar decolleté, de manier waarop je geest posities begint te bedenken door alleen maar naar haar te kijken. En ze is slim genoeg om je net genoeg huid te geven zodat je verslaafd blijft, wanhopig, rukkend alsof je naar munten aan het zoeken bent in Mario. Wil je haar? Betalen. Wil je noten? Ga in de rij staan. Nicol's Fancentro is een tempel en je eerbetoon aan sperma kan maar beter verpakt zijn in digitale dollars. Ga anders terug naar Instagram en trek je af op golfclubs en mocktails, jij brak wijf.
Maar waar is de diepte, Nicol?
Oké, laat me dit even van me afzetten en misschien ook wel van mijn ballen: Ik snap het. Ik snap waarom het halve internet een stijve heeft voor Nicol Kremers. De vrouw is prima. Zoals, loop-er-in-de-kruidenier-en-vergeet-je-naam prima. Ze heeft die zwoele, soft-core danger vibe waardoor je alles op het spel wilt zetten, zelfs als "alles" alleen je laatste 20 dollar en een knapperige sok is. Haar gezicht is gemaakt voor verleiding en haar lichaam laat priesters hun geloften heroverwegen. Maar het zit zo: ondanks hoe sexy ze is, ondanks hoe makkelijk het is om je voor te stellen hoe ze je naam kreunt terwijl ze op je gezicht zit, heb ik nog steeds het gevoel dat ik een geest achterna zit door een mist van dorstvallen en gefilterde selfies. Waar is de gruis, de smerigheid, de krankzinnige hoerenenergie die me beloofd was?
Want laten we eerlijk zijn: als je met zoveel natuurlijke aantrekkingskracht werkt, hoef je alleen maar in een string te verschijnen en het internet ontploft. En Nicol komt ook. Ze weet wat ze waard is en dat respecteer ik. Maar ergens tussen de lauwe Instagram glamfoto's en de pay-per-view content achter Fancentro's fluwelen koord, heb ik gewoon niet het gevoel dat ik haar ken. Ik wil het gevoel hebben dat ze mijn leven zou verpesten en me dan zou verlaten voor een man met een jacht. Ik wil haar chaos voelen, niet alleen zien op gefilterde strandfoto's en "goedemorgen" selfies die bedoeld zijn om je slappe portemonnee tot actie aan te zetten. Het sexappeal is goed, maar de ziel van de slet? Daar ben ik naar op zoek.
Misschien is het probleem dat ik haar nooit in dat godvergeten realityshowcircuit heb gezien. Misschien leeft daar alle overlevering. Misschien zou ik de hype op een spiritueel niveau begrijpen als ik haar een martini naar iemand had zien gooien of in een bubbelbad had zien neuken. Op dit moment ben ik een buitenstaander die naar binnen kijkt, verward is en zich halverwege hard afvraagt of ik de plot gemist heb. Als er een chaotisch achtergrondverhaal is dat haar nog onweerstaanbaarder maakt, wil ik meedoen. Ik wil de kant van Nicol zien die niet alleen maar poseert met fruitige drankjes en duck-face onderschriften. Ik wil drama. Ik wil schandaal. Ik wil die achter-de-ogen-gekte die me vertelt dat ze je in één nacht zou neuken en je auto zou bekogelen.
