Sudo schrijven! Voordat je lul rare ideeën krijgt, laten we eerst de verwachtingen bepalen. SudoWrite.com is geen AI-seks geest die op je commando gangbangs en slordige pijpbeurten uitspuugt. Dit is niet de plek om je volgende "stiefzus spuit terwijl ze in de droger zit" fantasie tot in detail uitgetypt te krijgen. Nee, Sudowrite verkoopt zichzelf als een schrijfhulp. Dat is het. Met de nadruk op assistent. Je geeft het een opdracht en het helpt je een verdomd verhaal te schrijven, of dat nu een fantasieroman is of een broedend, post-apocalyptisch epos over een man die geen seks kan krijgen. Het hoort stijlvol te zijn, als een kleine digitale bibliothecaris die thee drinkt en dingen zegt als "Zal ik wat proza toevoegen aan deze karakterboog?"-niet "Wil je dat ik beschrijf hoe nat haar kutje is terwijl hij haar slaat met een opgerolde Forbes?".
Maar hier wordt het interessant. Als je eenmaal binnen bent, kun je je voorkeuren aanpassen. Ze hebben een leuk onderdeel waar je de AI vertelt van welke genres je houdt. Natuurlijk heb ik, als de perverse slet die ik ben, romantiek en erotiek aangeklikt en ALLEEN romantiek en erotiek. Rot op met je sciencefiction. Rot op met je literaire fictie. Ik ben hier om te zien of dit gezonde schrijfgereedschap kan worden gecorrumpeerd om iets te schrijven dat een spermavod en een dutje met spijt waard is. En laat me je vertellen, op het moment dat ik in de editor klikte, schreeuwden mijn hersenen: "Laten we dit kreng kapot maken." Sudowrite, ontmoet vuiligheid. Vuiligheid, ontmoet Sudowrite.
Dus ja, we hebben hier niet te maken met een of andere porno-generator. Er is geen rosse buurt op deze site. Maar dat betekent niet dat je het systeem niet een beetje kunt pushen. Je weet wel, gooi er een paar kloppende lullen in, wat natte zoenen, een vleugje beestachtige neukerij en kijk hoe deze beleefde kleine AI reageert. Spoiler alert: hij reageert als een verwarde bibliothecaresse die het stiekem wel leuk vindt maar haar baan niet wil verliezen. En dat is precies wat deze shit zo leuk maakt.
Tarzan, tietjes en proeftoegang
Laten we het hebben over de gratis demoversie, baby. Ik ben hier niet om veertig dollar uit te geven om te zien of een AI een goede scène voor me kan schrijven. Ik ben hier om de proef op de som te nemen, de punt erin te steken en te kijken of het tintelt. De demo laat je proeven - een plagerig, frustrerend, blauwe-ballen-inducerend voorproefje van wat Sudowrite kan doen. En om de grenzen van dit ding te testen, heb ik het domste, smerigste jungle neukverhaal gemaakt dat ik me kon voorstellen.
Tarzan. Midden in de jungle. Mysterieus blondje naast hem. Hij wordt wakker zonder shirt, bezweet, bedekt met bladeren en rauwe testosteron. Het meisje slaapt nog steeds, languit als een snack achtergelaten voor roofdieren. Ik ben niet meteen vol in de porno gegaan. Ik speelde het eerst stemmig en romantisch, omdat Sudowrite daar blijkbaar van houdt. Bloemrijke beschrijvingen, gefluisterde dialogen, een "mysterieuze connectie" of wat dan ook. Ik beschreef Tarzan als een "gouden beest gezegend door zonlicht", wat eigenlijk AI-taal is voor "hij heeft een grote lul en spieren waardoor je boomschors wilt likken".
En laat ik zeggen dat het werkte. Sudowrite trapte nog niet op de rem. Het blokkeerde me niet. Het flipte niet. Het knikte gewoon mee, zo van "Ja, ga door... dit Tarzan personage lijkt diep emotioneel en mogelijk neukbaar." Dit ding is als een vriend die de grap niet begrijpt maar toch lacht omdat hij je wil steunen. Ik begon spanning, warmte en versluierde seksuele metaforen in te bouwen. Ik was de AI aan het testen hoe ver ik kon gaan voordat ik een digitale klap kreeg en een waarschuwing kreeg. Maar nee, het liet me rijden. En daar werd het hilarisch.
Dick O'Clock en de Jungle's Poëzie Slam
Dit is het moment waarop ik mijn koffie moest uitspugen: Ik schreef een regel waarin Tarzan het blondje wakker maakt, over haar nog steeds gloeiende junglepoesje buigt en zegt: "Mooi, het is je pik-uur-afspraak." Ze opent haar ogen, bloedgeil, en antwoordt: "Geef al je beestachtige sperma aan mij." Romantisch, toch? Shakespeare zou trots zijn. Nu klik ik op de knop "Schrijven" en laat Sudowrite het stuur overnemen. Wat had ik verwacht? Misschien wat veilige fade-to-black onzin? Een zachte kus en een vogelroep?
Nee. Sudowrite kwam met wat National Geographic erotica. De zin die het uitspuwde: "De jungle veranderde hun zweet in damp en hun geroep in gezang." Zoals-wat? Wat is dit verdomme voor Disney-poëzie? Heeft deze AI zojuist een ruige neuksessie veranderd in een natuurdocumentaire verteld door Morgan Freeman? Die regel was zo poëtisch dat ik bijna vergat dat ik smerig aan het schrijven was. En toch... werkte het een beetje. Het was vreemd mooi. Ja, Tarzan slaat haar in de modder, maar de aarde zingt er ook over. Het is porno met een geweten. Milieuvriendelijke orgasmes.
Was het geil genoeg om me te laten klaarkomen? Niet echt. Maar het had die potentie. Het was alsof ik iemand zag die zichzelf met metaforen omrandde. Geen 'lul', geen 'slet', geen 'kont die stuitert als de donder', maar in plaats daarvan: 'Hun liefde weerklonk als pantergeroep door het bladerdak van de jungle. Het voelde alsof ik mijn hoofd op een poëzieslam kreeg. Ik ben niet klaargekomen, maar ik heb beleefd geklapt. Sudowrite wil duidelijk stijlvol zijn, maar geef het het juiste duwtje in de rug en het zal die dunne lijn tussen romantische literatuur en subtiele smerigheid volgen. Je krijgt niet "hij ramde zijn lul in haar tot de muren het begaven", maar je krijgt misschien wel "hij ging bij haar naar binnen als een storm die de kustlijn doorbreekt". Het draait allemaal om finesse, baby. Als je vies praat in metaforen, verandert de AI in een poëtische kleine pervert.
Voor de boeksletten, niet voor de lul-sletten
Genoeg over mijn jungle bimbo en haar zweterige Tarzan lul afspraak. Je begrijpt het wel. Sudowrite is hier niet om je hersenen te besmeuren met vuiligheid, maar om je neuronen te strelen met literair voorspel. Dit is niet de plek om je volgende gangbang te schrijven met een cast van stiefmoeders, zwembadjongens en bezorgers die expres hun broek vergeten. Sudowrite is als een beleefde, belezen Engelse student die openstaat voor seks maar kaarsen wil, een langzame opbouw en minstens drie metaforen voordat iemand naakt gaat. Het is romantische erotiek, geen knapperige hoeksmut. En als je daar verdrietig van wordt, nou ja, misschien moet je gewoon accepteren dat niet alle AI gemaakt is om anaal gapen met botanische nauwkeurigheid te beschrijven.
Maar het zit zo: je hebt geen smerig taalgebruik nodig om iets geil te maken. En Sudowrite bewijst dat met elke regel die het schrijft. Wil je dat je kutje beschreven wordt als "een pijnlijke bloesem die trilt onder het maanlicht"? Boem, het heeft je. Wil je dat een kerel "haar binnendringt als een stormvloed tegen een fragiele kust"? Klaar. Sudowrite is dat sullige kind in de klas dat nooit "neuken" zegt, maar een zin laat vallen over een "symfonie van verlangen tussen twee smachtende lichamen" en op de een of andere manier toch je tepels laat tintelen. Het is stijlvolle smut, oké? Smutté, als je wilt.
Als je een coomer bent, zoals een echte, scroll-totdat-de-nippel-verschijnt, tabbladen-open-op-twee-schermen, uitgedroogde, post-noot depressie coomer, dan zal Sudowrite je misschien frustreren. Je zult geen zinnen vinden als "ze kokhalsde over de hele schacht" of "zijn ballen sloegen tegen haar aan als een oorlogstrommel". Wat je wel zult vinden is iets als: "Hun adem klit in de vochtige lucht terwijl hun lichamen de stilte tussen hartslagen opzoeken." Wat, ja, klinkt als een regel uit een geil natuurgedicht, maar als jij het type bent dat kickt op spanning, op emotie, op dat voorvocht van romantisch proza, dan is dit jouw Heilige Graal. Dus ja-Sudowrite is niet voor het geile publiek. Het is voor romantische perverselingen. Degenen die kreunen bij metaforen en klaarkomen op cadans. Het is voor lezers die graag iets voelen tussen de dijen en tussen de regels. Als jij dat type bent, gefeliciteerd. Je hebt net je nieuwe guilty pleasure gevonden.
